„Спротивното од хаос е уште поголем хаос“ - велат тарот картите, кои некогаш знаев да ги превртувам.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Она старче, со рамото што му остануваше покусо и покрај кожниот ќурк, сите во нивното село го знаеја како човек, кој некогаш знаел да работи и кому на еден безмилосен и ужасен начин му беше одземено тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
А внучето што се викало Васко по некогаш знаело да биде поздодевно и од мушица.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)