некако (прил.) - ќе (чест.)

Веќе нема да има раѓање и смрт - само поправки.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во тој процес на ‘калемење’ на вештачкото врз физичкото тело (нешто како Робокап) свеста сепак некако ќе опстане.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се надевам некако ќе излезам од овој круг.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Кога ќе падне мрак, некако ќе се извлечеме...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Најпосле јас сум нов... некако ќе се искубам.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
За да не го земеме селово нашија и да го спасиме од Турците да не го изгорат, мораме да го пробиеме обрачот и да излеземе надвор.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Како се осмели тоа да го викне - праша трет.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Не се задржа во гратчето ни да се види со своите ни да се распраша за патот, уверен дека некако ќе ја искачи угорницата и ќе го дотурка карванот до манастирот; се силеше само денски да стаса.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Како низ лут чад што штипе во очите, пред поткосените коленици му се прелеваа една во друга некои сцени препознатливи, а далечни: замрсено клопче од отуѓени луѓе со забавени движења што плетка нешто во безгласна кавга каде да се легне мртовецот - дали да остане на троседот или да се испружи на масичето со висната глава и подвиткани колена додека да дојде нарачаниот ковчег; помалиот син, Гоце, кого не можат да го одвојат од постариот и кој не само што му ја стиска туку и му ја тресе раката, постојано повторувајќи „бате, бате” во пуста надеж дека некако ќе го разбуди; жена му, не помирена ами умртвена од смирувачките средства, веќе забрадена во црна шамија, одеднаш остарена, преполовена и смалена, стопена како грутка снеговна на дланка, со прачки од раце во празниот скут; свеќата што гори над дамкосаното чело на Нако, што станува восочно до проѕирност; миризбата од козметиката на снаата, нешто меѓу темјан и колофониум; мувла од пештерска црква, а сè во мансарда од новоградба; испиени лица на светци од икони а само смртни грешници со подуени модрини под очите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Главно е да сме живи, веќе некако ќе се преживее, вели мојот познаник.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Понекогаш ми се смачува кога ќе видам мешавина од страв и обожување на лицето на народот, толку бесрамен јавен копнеж на стадото за водач, но ако замижам на двете очи, и тоа некако ќе го преживеам.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тешко ми е, велам, но и со тоа некако ќе излезам на крај.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Пак да го има секојден некако ќе се тера, ама само од пролет до есен и целата зима седење и дембелење.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
И викаше дури и камилата се исплаши.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Верував дека некако ќе се разбереме, но дувна ветар и ги избриша моите убави цртежи.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Двата модела не би биле начисто различни, сигурно: Си замислувам – а немам намера сега да го предвидувам исходот од некое посебно истражување за кое, се надевам, некој ќе се нафати, па затоа не ни сакам да претпоставувам – но си замислувам дека обата модела на геј-субјективитет веројатно некако ќе упатуваат, на пример, на мелодрамата, на кампот, на обожавањето диви и на машката геј-женственост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Модел на машкиот геј-субјективитет заснован врз разбирањето на особената геј-привлечност на Бети Дејвис може, тогаш, и тоа како да се разликува од ограничениот и делумен модел на машкиот геј-субјективитет што го скицирав тука и што го извлеков од една реплика на Џоан Крафорд.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Далеку од тоа дека би нѐ вратиле во некој психолошки модел на машкиот геј-субјективитет, тие би ја нагласиле сексуалната политика на културната форма.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тие на другар ми му откриваат многу за тоа каков тип е дечкото со кој излегува, за природата на врската што му е судена – конкретно, каков ќе им биде сексот... на долг рок.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Некој се сети да се миеме со пепелница. Мијај, тријај и некако ќе се поодлепи косата, ќе се позачистиш. Ќе се причестиш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со него барем некако ќе се разберам. Шат-пат, ама ќе се разберам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Далеку, негде до кај не стаса настанот од напуштената крчма, селските деца ја пеја врескаво и со помамна радост селската химна: Подбутнувам, некако ќе влезе ...
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Легнав со лице на дланка, некако ќе ја минам ноќта.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Некои се згуснуваа во глутница.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Се поохрабруваш пак, нешто те држи сепак ти го крепи духот, тие веќе некако ќе ти го одредат талентот, знаат тие, проклет да бидам, знаат, знаат кој колку пари чини.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Еве веќе десетина – петнаесет години како се борам со нив, белким некако ќе ги смирам, со арно, со лошо, но тие повеќе се силат и нема година да не испратат кај големиот пророк со десетици наши муслимани.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
РЕВШИН: Можеби некако ќе ја убедиме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И кога слушна дека таа нема да иде, ја наведе главата и се помири со судбината, но никако не испушташе прилика да наѕре од трпезаријата, или дење на одморот да не загледа горе Катината улица, белким некако ќе ја загледа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но, Александар зеде едно пенкало од масата и нели го фрли по мене, а потоа ми го заврти грбот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Не знаев што точно пишувам, но верував дека можеби некако ќе ми дојде.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Да се соблечам, може? - ја прашав тетка Олга, со надеж дека некако ќе се реши непријатната ситуација.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Братучед ми сигурно се вознемири затоа што шепотот му прејде во тивок, од нервоза растреперен говор: - Не сум стоел јас кога сум мочал, тоа... - не успеа да се доискаже бидејќи тетка ми го прекина со едно гласно „шшшшшт!“ па братучед ми повторно повтори со шепот, како претходно да не го слушнале.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Сигурно дека окупацијата на поголемиот дел од Западна Европа дефетистички повлијаела врз балканските држави, кои во тој момент биле надвор од "Новиот поредок".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Набрзо уследил падот на Франција и на другите европски држави, а британските аналитичари биле сосема во право, имајќи го предвид воениот потенцијал на Велика Британија, дека имало "малку надеж оти сега некако ќе можеме да влијаеме на балканските услови".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тој најпосле започна: - Многу, многу далеку отиде... да бевме сами некако ќе куртулеше.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Јас соучеснички му намигнав на дедо, а на баба ѝ шепнав: - Дај ми пари за автобуски билети, објасни ми на кој автобус да се качиме, на која станица да слеземе и напиши ми ја адресата на Анка, па некако ќе се снајдеме.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Ќе го сликаат, - рече посилниот. - Како ќе го сликаат. - Не знам. Некако ќе го сликаат. Нарочно човек е дојден.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Така некако ќе е таа работа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)