До големиот град од некаде се патуваше со денови и со ноќи, а од некаде се стигнуваше и за еден ден.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
По часовите веднаш некаде се губеше.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ако од некаде се појави јато галеби мигум ги тргаат настрана чадорчињата од количките за бистрооките да го разберат разлетаниот крик на гладта.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Татко остануваше непоколеблив поборник на тезата дека некаде се кријат запишаните вистини, крај толку паметници на отоманското време.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Од некаде се појави нашиот преведувач.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Од некаде се појави доктор Гете.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Кога реков да им се служи алкохол само на посетителите, не претпоставував дека ќе пијат повеќе отколку што би пиеле лудите, доколку им беше дозволено!,“ рече доктор Гете.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Да се склоневме пред волјата на Европа и четите или да се предадеа или да се оттргнеа во Бугарија, или барем да се направеа некои преговори со реформаторските држави, во кои просто можеше да се рече оти или ќе се оттргнат или ќе се предадат, но нека не го мачат Турците мирното население затоа што може некаде се имаат пушки, тогаш ќе настапеше во Македонија мирно време кога ќе се бараше од Турција да се воведат во полност реформите и да се оттеглат војските од Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Сите овие денови, додека се шушкаше дека некаде се крчка некој политички договор за примирје, од нивната позиција преку двогледи гледаа како долу во градот секојдневно минуваат возила, бели џипови со црни таблички и по патот се искачуваат нагоре кон селата, па потоа повторно слегуваат надолу, побргу отколку што се качуваа.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Колку и да не сакаше да си признае, и тој го чувствуваше гневот на претпоставениот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Фигурираа уште неколку ликови-главата на ривалскиот клан Колбиеви, снаата на Блек Семи Џо (обид на Стивен да изврши ревизија на својата хомосексуална ориентација), па сетнем од некаде се појавува уште еден син на Блек, Адам.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Од некаде се задава викање. Трча и вика: - Јоне, Јоване, Јонеееј!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Зошто е клепањено, ја прашувам Уља, дали е празник или куќа некаде се запали. - За да бегаме, вели Уља, да излеземе од селово.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Други велеа дека е уште жив и дека некаде се крие.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Здравко ме загледува, ме испулува зачудено. Тоа облачето, налеиштето, лак му е во очите. Ко шушлег, ко посоп му се реси, му се таложи. Пак некаде се пренесува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Други пак ќе речеа дека војводата е жив и дека некаде се крие. Не се крие од страв, туку од срам. Сите поразени се срамат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Од некаде се појави братот Коле и ги викна сестрите кај татка си.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Во неговите книги пишувани на различни писма, латинично, арапско, кирилско, хебрејско, на места откривав разлеана пепел, во необични облици, која некаде се слеваше во старите минијатури на еден Коран пишуван на рака, како своевидно надополнување, потврдување на неговото читање и постоење, неговото воскреснување во моите нови читања.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во ова пеење различните гласови, кои поаѓаа во различно време, се следеа еден со друг, но никако да се стигнат, како и брановите на синото езеро.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тогаш го здогледав Симона кој од некаде се појави, но сега застана и гледаше во Лена како во маѓесница.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Одеа цел ден по трагите нејзини, кои некаде се гледаа, а некаде се губеа, дојдоа до албанската граница, до местото каде што префрлила во Албанија и се вратија назад. Утредента не отидоа.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Сакам да покажам дека и во оваа куќа е негуван добриот вкус и не ѝ недостасува нужната внимателност и респект.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Нека се напие и Иван Степанович, се разбира, ако се предомисли!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Мноштво од тие цртички е составено врз основа на критериумот на тематска сличност или стилска блискост; некаде се следи и хронолошкиот редослед на настаните или на настанувањето на „отпечатоците на хартијата“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Среќа што во тој момент тука некаде се згодил и кралот на подводието, големиот Вок со едно око, со кого Дедо Мраз при враќањето од далечниот југ, еднаш во Ледената палата беше се запознал и склучил верно пријателство.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Кучката Белка, се растрча, се гали, потскокнува, трча пред нив и некаде се губи, а лаеж нема..
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Од некаде се појави Вера. Таа застана до мажот опашан со офицерски ремени, прекурамо префрлена кожена чанта и пиштол на колкот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Веројатно некакде се загубил. Знаеш дека е веќе по малку сенилен.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Месец март е почнат, а снегот од некаде се поврати и само трупа, се реди.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дали и тој вака некаде се моли, си велам, или веќе не може ни толку.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како да ми беше многу јасно дека тука некаде се ближи крајот на нашето убаво дружење.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)