Ме нема ли тука, некаде сум Некаде дишам кришум, потајум...
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Ми вадат нови обвиненија дека некогаш некаде сум рекла: „Ако некоја Македонка се омажи за Грк, јас ќе ја стрелам на првиот ѕид“.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ако не сум тука, некаде сум Некаде постојам, душам Некаде летам, извишувам Ако не сум тука, каде сум?
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Ако во мене е ноќта, некаде е ден, Ако не сум тука, некаде сум занесен, Некаде восхите, некаде вознесен Ако не сум тука, некаде сум присутен.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
На пример, дали некогаш ние двете сме разговарале за времето и просторот и за различните начини на нивно сфаќање во различните цивилизации; дали некаде сум читала за телепатијата, или таа ми го објаснувала тој феномен; ми го опишала ли таа мене Игбал како изгледа и како се однесува, или јас самата таков сум си го замислила...
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Се сеќавам, некаде сум прочитал, дека немоќта човек да се изразува и да се менува преку акција, ја прави разликата меѓу смртта и животот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Многу долго разговаравме со мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)