некаде (прил.) - оди (гл.)

Кога ќе се сетам на времето од пред две – три години и на мојата најголема и најтажна опсесија – дека годините ми минуваат, сите некаде одат во странство, а јас преку граница не сум мрднала, и дека којзнае кога и дали воопшто некогаш ќе ми се случи, ми доаѓа самата себе да си се изнасмеам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Полковниците некаде одеа качени на коњите, а некаде пеш.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Имале право моите, светот нема да ми побегне, допрва е пред мене животот и патувањата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Затоа просто му се ситам на човекот со кого заедно некаде одиме.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)