Ја префаќа кралицата, ја издигнува во височината на челото и очите и мене ми кажува: кај најдов да се родам во ова проклето време.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Оф, леле - Ѕвезда го прифати офтежот, ама небаре темен превез пред очи ѝ падна тага.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Небаре темен облак мигум го засолни Сонцето.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Параболата за играта што се закажува на листовите верно ја вдвојуваат индигата небаре темни огледала се врз кои одразот го удрил печатот на премислата и предавството, силно и чисто, близначно до Бога, како тие да ја определуваат неа, а не судбината нив.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)