Примашот и Данче се чувствуваат најмногу погодени: Тие не можат да се помират уште со некого да делат сега овде првенство. Сеедно со кого. И макар за миг само.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ние сме, во нашиот град, најмногу погодени од козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)