натаму (прил.) - во (предл.)

Максим го вперува пиштолот натаму во прозорецот, но не стрела, чека.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Поентата на оваа комбинација мора да се бара натаму во потезот со црната кралица, која треба да се води така што да почне да го шахира противничкиот крал и да го освои лауферот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Врви мравјата работа околу нив. Лозјето се спушта благо надолу, и ако гледа подолго човек по вршките на лозите, што преминуваат натаму во другите лозја, му се чини како едно зелено мирно заталасано море да го дели од полето и од градот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Американските ТВ- реклами натаму во обилни количини му порачуваат на Американецот како тоа свое сито и убаво истренирано тело - да го негува (Nourish it inside, nourish it outside!
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Нивното пренесување од генерација на генерација, нивното жилаво одржување преку влегување во спрега со други зборови, тешко можеше некој да го искорени.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во земјата, и покрај палежите за време на балканските и светските војни, и натаму во вакафите, џамиите, во подруми и тавани на стари турски куќи можеа да се најдат с уште стари отомански османски книги, ракописи, кадиски судиски записи, наречени сиџили, книги на едно заборавено време.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но Климент Камилски иронично надополни: Но, сепак, мој пријателе, во толкуте илјади зборови, се провлекле и катиљ катиљ пораки, кои некогаш сееле страв и трепет, а останале и натаму во нашите јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сите овие зборови, и покрај низата синоними коишто ги налагаше времето, остануваа и натаму во живот во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Нека и натаму во салонот пијат кафе од шарените порцелански филџани од Кина, нека се судираат со своите добри, заситени очи со прекорот на долгото умирање.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
А сега? И натаму во топлината на песокот ја чувствувам сопствената порозност, додека над мене, низ небото со боја на ’рѓа зачкрипува надразнетиот крик на галебот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Застанаа да чекаат, а луѓето гледаат натаму во ништо и никој не се свртува- ни маж, ни жена, ни дете.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Пребарував и натаму во мислите, но никако да откријам со што сум можел толку да му се замерам на овдешниот режим па сега тој ми ги покажува своите грозни заби?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ема тука секогаш беше на заден план и јас бев немоќен да одам натаму во претпоставките.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И натаму во животот имав такви ситуации во кои се убедував дека власта ја интересира само едно исто прашање: кој е автор на текстовите кои нејзе не ѝ се допаѓаат, и кој е тој што се осмелил.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Меѓутоа, дилемата останува и натаму во врска со датумот на загинувањето.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Меѓу стеблата во снегот стоеја вдлабнатинките од испаѓаниот окит, како единствени измешани дири, што покажуваа дека тука наодамна поминал со својот палав чекор на заводник тој јужен ветер, а потем отпатувал натаму во длабините на шумата, од каде што сега, заедно со она трубење, се слушаше како понекогаш прикрцкуваат гранките, кои сосема им се подале на неговите топли игриви прегратки, така за тој да може дури и да ги однесе на својот пат и остануваа скршени со онаа слатка болка на трудницата, или пак продолжуваа ритмично да го повторуваат своето занесено стенкање.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сакаше да му истрча во пресрет, но толку беше исплашен од мајка му Марша, што остана и натаму во собата.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тоа што остануваше и натаму во кругот на болницата, воопшто не ѝ пречеше.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Бидејќи 2000 година беше изборна, наредните месеци и натаму во цел Мичиген се чувствуваа бранувањата од гласањето во државниот законодавен дом.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Го гледаме како го фрла и бега во паника: на кај нас ли боже или натаму во градината?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
А армијата, останувајќи без политичките узди кои некогаш ги држеше Маршалот, веруваше и натаму во нејзината лажна величина, со неа лесно ќе манипулираат тотал- националистичките дезинтегративни сили.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
А ние децата, и натаму во нашите соништа трагавме по можниот пристан на нашиот загубен чун, кога стариот капетан му се враќаше на вечното Езеро, трагавме по можноста да го пронајдеме патот на јагулите, да стасаме до Америка пред нив или по нив. Секој со својата среќа…
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
- Како рекана; истите маки што ги поминува од нејзиниот извор до вливот: паѓање низ стрмнини, дробење, пробивање теснеци, малку успокојување во рамнината, пак совладување кривина по кривина, пак натаму во нови неизвесности и искушенија...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)