натаму (прил.) - молчи (гл.)

Ѓорѓе и натаму молчеше. Ниту јадеше, ниту пиеше. Вака ниту во сон не ја замислуваше Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но Славчо и натаму молчеше нем и скаменет.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Татко ми и натаму молчеше, ја погледна Мајка благо право в очи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Палигоров и натаму молчеше. Сакаше Донски што побргу да заврши со читањето на предлогот. Ама не беше така.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И натаму молчев, бидејќи сфаќав дека што било да речев добро за Вера, уште повеќе ќе ја разбеснеше тетка ми, а и немаше да ми верува.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)