натаму (прил.) - е (гл.)

Во тие мигови, Мајка зрачеше со срамежлива, притаена среќа, со сета светната добрина во нејзините очи, верувајќи дека и натаму е корисна со своето верување, особено кога беа во прашање нејзините чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
„А таму некаде, гледаш татко“, покажуваше накај заснежената Китка, „натаму е таа фамозна санитарна депонија Дрисла, спасувач на градот од ова чудовиште - Вардариште.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Тие што се спасија се преселија многу на исток А откако имаа деца и нив ги поведоа на исток Зашто оттаму доаѓаше знак дека уште натаму е сонцето.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)