наскоро (прил.) - се (зам.)

Наскоро се раздени. Сонцето огреа. Неговите зраци, откај Кајмакчалан, се лееја по градот и го позлатуваа...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Нивните остри штикови, закачени на пушките, на утринското сонце блескотеа и се прелеваа.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Наскоро се пројави потреба од помошна литература која беше составен дел на истражувањата и филологот воодушевено се фрли на работа.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Бодлер, којшто очигледно повеќе пати го доживеал тоа искуство, го опишал во Поемата за хашиш на следнов начин: „понекогаш се случува личноста да исчезне и објективноста во вас да се развие така неприродно што посматрајќи ги предметите од надворешниот свет, заборавате дека и самите постоите и наскоро се стопувате во нив.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Наскоро се пробивав низ толпа испотени луѓе.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Наскоро се вечера. Сѐ е на масата беспрекорно чисто.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Наскоро се организираа и кујни од каде што се добиваше топла храна.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Со палецот и показалецот Милан предизвика распрсканата прскалка да се расцути во џиновско утринско славење, кое наскоро се кондензира во млаз, а потоа повторно се расцути во нежен воден прав.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Наскоро се очекуваше визитата на султанот, па Мехмед-паша имаше намера да се пофали со делата на својата верност кон Падишахот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Таа наскоро се претвори во вистинско катче за рехабилитација на болни кои заздравуваа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
За нејзиниот случај во Германија е снимен документарен филм, а наскоро се појави и споменатата автобиографија.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Бев навистина поспана, заслепена, ниту за момент да здогледам или барем да се посомневам дека ни се прикрадува големото зло.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сега знам дека нам само ни се причинува оти човекот е силна ѕверка што си ја носи како богат улов судбината во своите заби.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мислам оти згрешив кога не се нафатив да ги разгонам овие облаци од неговата глава бидејќи токму таквите темни тревоги го поттикнаа она што наскоро се случи со него.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)