Со господ напред ќе можат и да се заградуваат за да бидат сами со себе, за да се запастрат од туѓите очи, за да можат, господи, слободно и да се соблечат и да се облечат.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
— Море ми кој, Толе!... Кој е тој шо ќе си а клава главата в торба?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Му кажуваа дека се тука и попот, оној што ја отвори црквата на горниот крај од селото во која сега живее Доне Ќосиот, му велеа дека е тука и Тушимката, онаа што си го криеше мажот, кутриот, во долапот за да не го земат партизан, ама таа, знаеш, бесоите си ги стишувала со попот, и додаваа Пак со Господ напред ќе се враќаме, дедо Костадине!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Кога сè беше разденето, Петре ни објасни: - Сега, напред ќе оди иконата на свети Никола, по неа знамето, па иконата на свети Јован и сите други.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Но, значаен чекор напред ќе биде направен дури со конструкцијата на посебна облека, што со нежни тактилни шокови ќе ги дразни ерогените зони.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
— Ама и тој напред ќе тргне утре на кашлата во Витолишча — пак Марко вика.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
137. Ете зошто, прашањето кое наречје треба да биде општ литературен јазик за Македонците и Бугарите, ако првите и за напред ќе се викаат Бугари, коешто прашање сега не се поставува на дневен ред, зашто умовите на сите Македонци сега им се зафатени со револуционерното движење, еден ден неминовно и без други причини ќе поведе кон едно расцепување меѓу Бугарија и Македонија, со создавањето од страна на последнава свој литературен јазик.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)