намерно (прил.) - во (предл.)

Се расприкажал Хорацио, мрда со дебелите очи, а таксистот намерно во четврта, менува во втора: Доведен сум во голема заблуда, машко, и не знам кој пат да го фатам.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И тогаш? Пак Хорацио доаѓа на помош: како да ги употребам зборовите – и тие што откриваат, и тие што затскриваат.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Кога го виде кроткиот изглед на Акакиј Акакиевич во неговото старо виц-мундирче, тој наеднаш се сврте накај него и му рече: „Што сакате? “ – со отсечен и цврст глас, за којшто имаше вежбано намерно во својата соба, сам и пред огледало, една недела пред да го добие своето сегашно место и генералскиот чин.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На генералот, којзнае зошто, ваквото обраќање му се сторило фамилијарно. - Па што ви е, милостив господине, и натаму зборуваше отсечно, зар не го знаете редот? каде сте влегле? не знаете како се одвиваат работите?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)