намерно (прил.) - ме (зам.)

Во првиот миг, кога ќе застанам пред него и онака набрзина ќе се погледам, не забележувам ништо страшно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Во овие тесни улици на „Сен Мишел“ бев со еден ој пријател кој намерно ме доведе овде за да се нагледам париски бизарности и да го почувствувам Ориентот во француската метропола.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Како да ужива да ми ги покажува сите мои недостатоци, постојано така ми се чини дека со голема радост намерно ме мачи и измачува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)