Чуден човек си ти, бре Аргир. Уште глава не навалена, веднаш заспиваш и хрчиш.... –налутено рече Јани.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Драган од ова многу се навреди, па налутено рече: - Ќе му покажам јас на тој мачор! Коските ќе му ги искршам!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Ајде сега трчаница дома, а попладне да се видиме на старото место во паркчето.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
ПРВАТА ЦИГАРА
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Не!“ налутено рече мама.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
- Каде си? Од кога те барам! - налутено рече Трајче.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Не, налутено рече дедо Геро и некои други селани од комитетот.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Но сонцето, кое од небото гледаше што се случи со стариот даб, налутено рече: - Штом не сакаш да пееш и не ги почитуваш старите, не ти давам да им се радуваш на моите зраци! - и се скри зад еден облак.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)