Дали можеш да излезеш накрај со потребите на телото?
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Неспособноста на полицијата да излезе накрај со македонските револуционери била очевидна.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тој можеше да излезе накрај со опасноста на здодевниот сомнеж, без да се вознемири.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Но кој ќе излезе накрај со таа питомост која и ни овозможува да преживееме, речиси во истиот момент си реков себеси дека можеби Ана (дека можеби Маргарита) нема да се симне на Монпарнас-Бјенвени (и не се симна), дека нема да се симне на Вавен, и не се симна, дека можеби ќе се симне на Распај бидејќи тоа е првата од двете преостанати можности, па кога ни тука не се симна и кога сфатив дека останува уште само една станица каде што би можел да ја следам наспроти последните три каде што веќе сѐ би било сеедно, пак ги побарав очите на Маргарита на прозорското стакло, ја повикав од таква тишина и неподвижност што тоа мораше да допре до неа како зов, како бран, ѝ се насмевнав со онаа насмевка која веќе ни Ана не можеше да ја занемари, која Маргарита мораше да ја прифати иако не го гледаше мојот одблесок камшикуван со полусветлото на тунелот што веќе избиваше на Данфер-Рошро.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сепак, Акиноските, претприемчиви луѓе, сопрво излегуваа некако накрај со толкуте давачки.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Времето помага само да научиме да излеземе накрај со болката. Со загубата. Со празнината.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Истовремено, ме подготвија да се спротиставам и да излезам накрај со сѐ што во иднина ме очекува поради моето егејско потекло.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)