наивен (прил.) - се (зам.)

Дека неговиот литературен текст на безброј места се пресекува со реалноста, која е надвор од него, е факт лишен од секаква контроверза.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Затоа Барикади(те) не се подигнуваат skata politika i kultura, e според некој однапред зададен идеолошки izraz na istoriska nezrelost i simptom na konstituciska план, ниту пак а приори ги признаваат веќе slabost na makedonskoto воспоставените демаркации: ние-тие во етничка op{testvo. смисла, власт-опозиција, тоталитаристи- Ve}e ne postoi edna edin­ демократи, југоносталгичари-националисти, stvena funda­mentalna левичари-десничари, фини граѓани-Херцеговци, protivre~nost koja vo sebe gi нормални-луди, културни-примитивни, sosredoto~uva site op{tes­ западњаци-балканци, политика-култура итн. tveni sprotiv­nosti. Kako Овие антагонизми, околу кои денес во Хрватска {to ve}e ne postoi ni edin­ толку наивно се структуира еден квазиполитички stven politi~ki prostor дискурс, Барикади ги прикажуваат во нивната vnatre koj e mo`no da se postigne razre{uvawe na конформистичка функција, како лага којашто sprotiv­nostite. општеството ја произведува поради самото себе за да не мора да се соочи со сопствената стварност, со одговорноста за таа стварност и нужноста од коренити промени.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Спорна е меѓутоа околноста што нашиот автор наивно се обидува токму со помош на „референцијалната илузија“ да го произведе ефектот на стварното.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)