назад (прил.) - со (предл.)

Додека мавташе механички напред назад со рацете, со израз на сериозно задоволство на лицето, што се сметаше соодветен за време на физичкото размрдување, тој се бореше во мислите да си го пробие патот назадечки во магловитиот период на раното детство.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Уште малку ќе бев вратен од Ќустендил назад со целата чета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во Витачево секогаш имало волци, па се вратил назад со сестра ми и коњот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Пере и Петре му ја изложија нему каква е положбата внатре, и Ѓорче ја удри главата в земи, a по малку продолжи: — Излез, другари?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Зошто самовилите и вештерките се најдоа толку далеку од штрбавиот рид за најпосле да се враќаат назад со денови и недели?!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Со куќата-во-себе и низ нејзините врати ќе излегуваш на сокаците на Ур и Урук, на Лагаш, Киш и Нипур, на ридовите на Вавилон и Нинива, ќе талкаш низ нив како низ длабините на клинестото писмо и ќе се враќаш повторно назад со песните за Гилгамеш во себе, и не ќе знаеш зошто токму тој со тебе и болката на Енкиду низ тебе, зошто токму твоето тело и твојата душа се одредени за да се исповедаат низ просторот кај што диши твојата сенка, на јазик кој ќе го разбираат сите, небаре самите шетале по долините и горите на писмото изрежано во калта.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И навистина, уште со влегувањето, невестата Менка грабна еден два страга борина, излезе и се врата назад со полна мисурка сланина и по некое ребренце.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Очите на човекот без брада летаа секој час кон лицето - череп, потоа виновнички скршнуваа, за да се вратат повторно привлечени назад со неодолива сила.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)