И зошто трипати се обидувала да слета на челото на комитата. А потоа наеднаш исчезнала.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Многу подобра е ситуацијата во оние примери со јасна симболика (Човекот од снег) каде, како кај Чапек, стапките во снегот наеднаш исчезнуваат.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
РАДИКА Бдеам над тоа лице што наеднаш исчезнува Бдеам над неизмерната стројност над одот и ставата неземна.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
„Наеднаш исчезна, го снема, како да беше дух или некој негов роднина од сништата...“ рече мајка ми.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Додека шетам по Пасажот опседната сум од помислата дека поминувам низ сенките на луѓето што ми беа многу блиски а едно утро наеднаш исчезнаа, ги снема.. Мислам на моите Евреи..
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)