наеднаш (прил.) - гледа (гл.)

Чекаш, чекаш и наеднаш гледаш - околу тебе просторот ја проретчува синкавата измаглина и полека обелува, како снегот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Наеднаш гледам, се обѕирнува кон мене, кон прозорецот, сака да ме види, како да бара помош да го потсетам што се случило или можело да се случи деновиве, и што било причина да ја поттикне власта да се заинтересира токму за него, но очигледно ништо не му идеше наум.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)