надвор (прил.) - со (предл.)

Тоа знаеше честопати да застане пред излезната врата и толку бесповратно да чезне за надвор со оние свои очиња, така што тој можеше само да му отвори.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Аууу, - си реков, - овој не се шегува! Седнав на скалите пред влезот од зградата и уште не се бев созел, кога еве ти ја Величе, излегува надвор со брат ѝ Мишко.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Се сврте налево за да се мирисне додека сите пишуваа, дури никој не можеше да ја види - и погледот ѝ се сретна со едно од девојчињата што стоеше надвор со Ирена.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)