навистина (прил.) - жена (имн.)

Тие му расказале, како од снаата ќе се родело дете, како ќе го крстеле Петко, како ќе го повијале и ќе го кладеле да лежит на к'тот; и најпосле, како теслата, шчо била на полицата, ќе паднела над него, та ќе го оперела Петка, и ќе умрел - та затоа тије ушче отсега го т'желе.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Потоа после ставила тавата со рибите, шчо беше зготвила ушче од раното, и си вечерале, раскажвеешчем му таја како му напраила, за да го уверит оту навистина жената можит да му донесит м'жу си големи бели, без да је тој никако крив.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Усните на устите и усните на дундите по форма им беа исти, речиси кај сите жени, освен кај ретки исклучоци, кај жени манлии.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И навистина жените и горе и долу беа исти.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
- опитала невестата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Луѓето, гледајќи ја, шепотеа: „Навистина жената била како босиљок - што повеќе ја триеш, повеќе мириса...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)