Малинка и Златко ги гледаат трендафилите. Како првпат да ги забележуваат. Навистина се убави.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Впрочем што може тој да открие во онаа неподвижна темнина зад прозорецот?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Малинка и Златко ги гледаат трендафилите. Како првпат да ги забележуваат. Навистина се убави.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Додека не ги „фаќа“ лудилото, како што велат луѓето, тие се мирни, лежат под стреите, си подаваат цигара, се шегуваат, намнисуваат, но кога ги „фаќа“... тогаш „занаетчиите“ најмногу лудуваат, стануваат опасни, а оние што навистина се болни, лежат овде-онде, удираат со нозе и раце, копаат со петиците, со нокти си ги раскрвавуваат образите, се превртуваат и пена од устите им тече.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Но иследник е премногу возрасен за да ги практикува ваквите игри.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како што Џон Раскин напиша 1850. година, „без свеста што тие означуваат... како слепец што би ги видел кога одеднаш би го обдариле со поглед”; трето, способност да се види зад појавното, да се допре до „суштината” на работите; четврто и последно, им дава на ретките, достапен поглед во мистеријата наречена живот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Според романтичарите, концептот за детската невиност обезбедува четири нови квалитети: прво, многу подиректен пристап во уметничката инспирација; второ, способност да се видат работите пообјективно - какви што навистина се.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во летните вечери, под Сина Скала, во потокот, некогаш одамна, упорно настојував и тоа не само со погледот туку и со прстите да им се приближам на звездите за да утврдам дали навистина се движат по дното или само ми се причинува.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)