навистина (прил.) - дојде (гл.)

Се прашував и прашувам дали навистина дојде сѐ така ненадејно?
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Го подаде едното рокче, го помириса свежиот пролетен воздух, па кога се увери дека пролетта навистина дошла, ширум ја отвори вратата.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Милиционер навистина дојде, него не го интересираа нашите расправии со кондуктерот, туку бараше лични карти од патниците.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Мислам дека ќе дојде! - ѝ реков. И навистина дојде.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
На другиот поручек навистина дојде мајсторот, и јас и Бане слеговме да ни земе мера.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Оттогаш, од Тодорова Сабота, секој ден уште од раното бега ваму најгоре на Зедница и постојано завардувајќи дали не ќе се зададат еднаш заптии од кај Алилово, само на тоа си мисли: што ќе прави тогаш, ако навистина дојдат заптии по него, ќе им се предаде или пак ќе му ја летне да бега па пак да му се смеат луѓето?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Мислам дека ќе дојде! - ѝ реков. И навистина дојде.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Зимата навистина дојде со бело и дебело платно што го посла врз целото село, врз сета рамница, ама го напика и во срцата на малкумината останати да го вардат селото и имотот на селото.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)