мошне (прил.) - сличен (прид.)

Зад ова се крие еден факт што никогаш гласно не се споменува, но премолчано се сфаќа и според него се постапува: имено, дека условите за живот во сите три супер-држави се мошне слични.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еден ист изворен гест на човештвото може да проистекне од ист импулс, да има мошне сличен ритам, па сепак во својот дуктус тој може да биде закочен и сопрен на сосема различни начини. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 196 Margina #26-28 [1995] | okno.mk 197 КОНСТРУКТИВИЗМОТ НЕКОГАШ И СЕГА Уметноста на надоместувањето Во 17-иот век “анаморфозата” станува мода.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Малите исечоци се мошне слични на сведените верзии на големите.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И веднаш ни објасни дека тоа дрво е јапонска криптомерија (за мене според игличките, мошне слична на еден вид смрека), дело на некој мртов но не и заборавен Накмура, одгледувач на бонсаи (замисли име на џинџести дрвја на кои сосила им е запрено растењето!) Оној Накамура, рече г.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Можеа да го заробат или, Уште полошо, да го згмечат со нога.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Зад неа се издигаше кула во круг на куќи, мошне слични на бункери од минатата војна.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тоа е еден обдукциски простор каде што телото не се претставува туку функционира како чист материјал, без какви било повторувања.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Таа последна територија е мошне слична на концептот на Арто (Artaud) за „тело без органи“, тело на чиста при­сутност коешто судбински го означи и животот на Арто и неговата теорија на театарот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Да забележиме уште дека стапот на Кадер е мошне сличен на штафетата пренесувана среде трка од еден извесен Диоген или некој друг ученик на Антистен.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Всушност, кога внимателно ќе се разгледа, испаѓа дека “интерпретаторот-измамник” е мошне сличен на еден славен апарат од современата проза - “Максвеловиот демон”, направа што ја замислил шкотскиот физичар Џејмс Кларк Максвел, а којашто ја споменува Томас Пинчон; раздвојувајќи ги брзите од бавните молекули, Максвеловиот изум го прави теориски можен прирастот на енергијата внатре системот, и на тој начин дејствува против ентропијата.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
За татко ми беше најзначајно откритието од неговите книги дека е научно докажано оти казеинот од млекото на козата е изразито сварлив, што се гледа во трошната и лека природа на неговиот коагулум кој е мошне сличен со мајчиното млеко.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)