Петар ја стави раката околу рамениците на Томаица и молчешкум го гледаа небото, раѓањето на ѕвездите и заминувањето на последните портокалови обриси.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Така секои три дена куќата во којa одеше на рана, молчешкум го пречекуваше, молчешкум го испраќаше.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Неговиот пријател молчешкум го допи веќе изладеното домашно вино и, гледајќи го право в очи, му рече со сосема трезен глас: „Македонија ќе ја има!“
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)