многу (прил.) - тажен (прид.)

Бојата на кожата ѝ беше бледо жолта, погледот слаб, бесцелен, неконцентриран и многу, многу тажен.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Нели, со многу тажно лице се стори шегата со која Синесие кројачот во момент на веселост го беше довел Васе Пегланиот во градината на поругата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Немате слушнато за Иван? Додека не тргна в училиште го викав Ване.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Многу тажни лица, многу и лажна тага, многу и отворена веселба.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А кога сум сам, секогаш сум тажен, многу тажен.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Прекривки со различни цени; дури два катафалка: за еден генерал и за некоја госпоѓа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Кога уметникот е многу тажен, може да напише божествена песна која ќе биде хит во цел свет.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
И јас имав син. Замина една зимска вечер и веќе не се врати.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)