Овие сознајби татко ми ги извлече од една многу ретка книга, од која, речиси не постои друг примерок на Балканот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Наредбата за малтретирање на долгокоси тинејџери, барем така претпоставуваше Александар, престана да важи, па претепувањата станаа многу ретки.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Во истиот хируршки оддел постоеше еден човек на четириесет години, кој боледуваше од она што тогаш се нарекуваше myositis ossificans progressiva (fibro dysplasia ossificans), состојба во која мускулите се преобразуваат во коска. Тоа е многу ретка болест.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тој седеше во количка буквално без да даде знак од себе.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
На тоа место, и само на тоа место од сите места во Македонија, специјалистите (не се знаеше кои и за што) утврдиле дека природата зрачела многу редок елемент наречен од нив радон, кој лекувал секаков вид астма, во медицината познати од бронхијална до алергична.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Овие забележувања за некого надвор од нашиот круг се многу ретки, на почетокот може и единствени.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Дуваше галејќи ги зелените пасишта со нивните многу ретки кладенци- поила, кој како сини очи тук- таму лежеа во тревниците.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)