многу (прил.) - здодевен (прид.)

„Ама земи“, настојуваше Елена, „не е за гладост! Нели сме другари?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Мама беше многу здодевна.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не ми е слатко кога јадам сама.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)