многу (прил.) - голем (прид.)

На неа долга вечерна облека, припиена до телото, оцртува дражесни форми: бели, меки рамена, - дојки не многу големи, обли, во чудесно единство со нејзината не многу висока става.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Имав јас порано многу голема болка и тага и што ли уште не, кога го загубив мојот драг сопруг... ама ова болеше многу повеќе од тоа... смрт? Што е тоа?
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Некако мало, сѐ е мало, вели, и нашава куќа мала, јас ја паметам многу голема, до небо.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сега е важно тоа: го видовме малечкиот камен од Месечината, а знаеме дека сме виделе нешто многу големо по своето значење.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Кога султанот си отиде и ги испофали валијата и сите големци за убавата саат-кула и за џамијата на тој Мурат-ага, која е вистина не многу голема, но дајбоже, нека биде долговечна, Мехмед-паша му даде, како што му вети на Марко, еден гаваз, и макар што овој се противеше, го убеди дека со него и со Бошко, полесно ќе се справат со калуѓерките на Свети Никола кожленски.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Десно и лево од неа имаше два не многу големи конаци, а пред едниот и една манастирска чешма со два чепура.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Третата класа има премногу атрибути, поради кои не е потребен многу голем труд.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Немаше време да забележам поединости. Видов имаше црква, не многу голема.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Јас ѝ раскажував на тета сѐ за моите девојки, за тепачката кај Чешмиче, за мојот необичен другар Абраш, а таа внимателно и со многу големо љубопитство ме слушаше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Пред да преминеме на Уцена, вашиот прв звучен филм, би сакал уште малку да зборуваме за времето на немиот филм, кој беше многу голема работа, зар не?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не можеме да се разбереме, а многу голема ни е желбата да влеземе во куќата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога ги гледа, тој тогаш дознава каков ќе биде и самиот кога ќе е многу, многу голем. А тоа го радува.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Вчера нацртав една многу голема, доста ретка ноќна пеперутка што ја викаат мртовечка глава, со колорит со зачудувачка префинетост, црна, сива, нијансирана бела и со кармински одблесоци, или сето тоа магливо се врти околу маслинозелената боја; многу е голема.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
За да ја насликам, требаше да ја убијам, а тоа беше штета, животинчето беше толку убаво… “.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сега е важно тоа: го видовме малечкиот камен од Месечината, а знаеме дека сме виделе нешто многу големо по своето значење.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Тие можат да покажуваат сложено, хаотично поведение што ја отежнува нивната употреба за создавање на прецизни претскажувања; можат да бидат нестабилни, така што и најмали промени во еден дел од моделот да доведуваат до многу големи промени во неговите претскажувања; можат во себе да вклучуваат некои величини кои што, едноставно, не можат, ниту во принцип, да се пресметаат; во нив може да има некакви врски што тешко можат да се разберат а нѐ спречуваат да го анализираме поведението на моделот со тоа што, на пример, би го разбиле на помали и полесно сварливи делови.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сонцето изгреа. Имаше огнена бронзена боја и беше многу големо.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)