многу (прил.) - благ (прид.)

Видов лист бршел како плови по океанот и почувствував еден многу благ земјотрес“, И еве, Паул Кле: „ Уметноста достојна на ова име не го пренесува она што е видливо...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Тогаш тој можеше да здогледа како се преметнуваат еден врз друг и како почнуваат да патуваат некаде кон југ сите тие памучни облаци, добивајќи и самите некаква потрусеност на сињак во своите израскинати параници и, уште веднаш, штом ќе му се стореше дека веќе ниеднаш нема да има над себе едно такво смирено небо, еден друг ветер, еден многу поблаг и попитом ветер, многу посилен со својата смиреност, ги земаше пред себе сите тие облаци и набргу потоа тие пак се распостилаа по сета небесна шир, питоми како јагненца и меки.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)