многу (прил.) - цвеќе (имн.)

И колку многу цвеќе исклоцавме, искинавме, изгазивме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Онде каде што се сечат та главната улица Ѓуро Ѓоновиќ и ва одзад фабриката, нели има една сама куќичка, со двор, со многу цвеќиња и убава градина, а во дворот, пред портата има една насмеана тетка?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)