многу (прил.) - ме (зам.)

Третиот ден - по големиот одмор - имавме час по географија.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Во петто одделение има многу материјал по аритметика и геометрија", пак лажев.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Љупчо внимателно ги собираше сликичките.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Наставникот вели дека секој ден треба да вежбаме.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Е, сиот си мозок!“ подбивно рече Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Татко ми купи! Да не мислиш - татко ти ќе купи! Со кои вошки ќе купи!?“ Тоа многу ме навреди. Ми се стемни.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Веднаш од првиот час географијата многу ме заинтересира.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Умен, мајкин“, ме погали мама. „Многу ме радува дека и другарите ти се умни деца. Од вас ќе станат чесни луѓе.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
— Евала, бег, евала. Ти многу ме заборчи мене.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
За да не ме исплашиш, ама многу ме исплаши.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Обредот беше фантастичен, посебно делот кога симболички телото на мртвиот се претвора во предмети кои служат за одржување во живот; тоа беше еден вид реификувана реинкарнација, и многу ме возбудуваше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И, отидовме на Зајачки Рид: газдата на Земанек (многу ме повредуваше тогаш тоа што тој, Земанек, самиот го именуваше не по име, туку како газдата) беше фалбаџија и ние моравме да ги слушаме неговите самопогалби; ни ги раскажа сите трки во кои учествувал и сите свои успеси кај жените по трките.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
За наталитетот и абортусот Ова со наталитетот многу ме бендиса.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И ме боли, многу ме боли, вели, и главата ми ја клава во менгеме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Имам една рана, вели, некаде внатре, не знам каде е, ама много ме боли, ме пржи. Умот ми го свалува, вели. А јас не знам што да му одговорам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Многу ме потсети на моето детство.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа веднаш седна да му одговори: „Драг Петар, твоето писмо многу ме израдува.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ема, која често ми се јавува и чиј глас многу ме куражи, ми кажува дека во весникот Време пишувало оти по смртта на Борко, планираната прослава по повод петгодишнината од изградбата на браната Долнец, немало да се одржи.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- И баба ми и тетките се многу добри. Сите роднини многу ме сакаат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Многу ме погоди кога ми кажа дека играла многу добро чочек пред да... ја осакатите.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Ами лели едно ме видоа и на име ми рекоа и ме однесоа дома, та ме нагостија и многу ме честија.“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
„Сиот си опседнат од тој случај, но случајот не постои.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Неговото однесување многу ме потсетува на оној негов прв и затоа можеби многу внимателен пристап кон проблемот со моите жртви.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ѝ реков: „Ме радува, Рајно, многу ме радува дека сега веќе имаш на кого да се потпреш“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- А зошто седиштето на оваа клацкалка останала стара?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Многу ме интересираше зошто најмалата клацкалка не беше сменета, па го прашав чичкото.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Многу ме сакаше денес, изгледа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ама некако се одвикнав да јадам месо, веќе осум години не сум јадела.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
— Не знам, велам, многу ме боли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Многу ме зачуди, оти ние, жените, во тие долги борби и маршови, ја губевме менструацијата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Толку многу ме боли, а пак не ја давам да ми ја сечат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Брат ми Трпче многу ме лутеше поради тоа што како чичка ми се лепеше секаде каде што ќе тргнев да одам, ама овој пат дури и за рака го фатив.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Нејзината приказна за гробовите, удавените и самотијата толку многу ме растажи што одвај се воздржував да не се расплачам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Шефот ми ја земаше само кога одеше да им покажува на другите единици да видат како треба оружјето да се одржува.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас ќе ѝ се фрлев во скутот, ќе ја бакнував и ми се чинеше дека таа жена многу ме сака.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Мојата цевка секогаш беше толку светната што можеше на цевката да се огледаш, за чудо многу ме привлекуваше оружјето.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Велеше, моите многу ме сакаат па затоа ми ги покрија сите долгови.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)