Единствено сега можам Од денес па за навек цолза да сронам за сѐ во животот што не сум сфатила Ако, некогаш утре ја здогледам пак твојата трага што мирно ме следи прикриена, но драга кутрото твое суштество што не знае за тага нема да забележи дека љубовта наша е веќе остарена Заб бел лежи, го бележи Времето и злото А бремето тежи во ова бремено утро што тебе те раѓа за појасно да видиш – она што вчера било засекогаш во заборав паѓа А она што денес не си те молам биди...
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
- Добро де, не лути се – како да е возрасна, мирно ме прекина таа – раскажувај ми уште за троволите, многу ми е интересно.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Сакав да ја поправам, да научи правилно да ги изговара, но се откажав, со олеснување забележувајќи дека сме мошне блиску до Маврово.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)