Јаков се сврте околу себе. До него мирно спиеше Рена. Сакаше да стане, но полежа уште малку.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Но имаше кучиња кои не соработуваа со ветеринарот, кои го гледаа душмански или кои се преправаа и симулираа дека имаат некоја мака и невола и тогаш ветеринарот им ја забодуваше инјекцијата и тие по цел ден мирно спиеја.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Сонцето сремежливо го најавуваше новиот ден. Бојана мирно спиеше.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Во зимските ноќи долго, мирно спиеше, склупчено на леглото од гранки, лисја и мов, што ѝ го направи крај огништето.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Плус нејзината ќеркичка која мирно спиеше во собата само два метра оддалечена од нив.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Стана време кога децата мирно спијат или сонуваат најубави соништа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)