мирно (прил.) - остане (гл.)

Точно е дека времето за летање ме има одминато.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А на ретките поединци неупатени во овие промени им потврдувам дека веќе и јас не се одлучувам тукутака на необмислени постапки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Како да се наоѓав повторно во оној натпревар со времето и тоа во деновите кога не ми беше тешко да ги прескокнам и највисоките плотови. (Иако и подоцна, додека растев, па дури и сега, кога ме сметаат за возрасен, не спаѓам помеѓу покорните кои мирно остануваат во аголот каде што ги испратил животот).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)