малку (прил.) - ќе (чест.)

Оваа летна посластица, за стари и млади, во Софија се консумира во корнети кои, за малку ќе беа причина софијанци ова лето да не вкусат сладолед.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Освен женската, која во оваа година - ќе се врати токму за 2.000 години назад, и по малку ќе наликува на таа на Римјанките.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Уште малку ќе го испотепаа.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Брзината на тие нозе што протрчуваат се пренесува во него како морничава гроза, се буди тоа чувство на ужас дека уште малку ќе биде изоставен од масата, сам и најзабележим во ова бегање.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Секој миг се очекува да насрне пеколот, а после - се знае: ќе се сневиди сѐ она што со векови се создавало, ќе замириса воздухот на пепел и јаглен, а по малку ќе останат само урнатини, поцрнети и голи, што нема ќе сведочат за доживеаниот ужас.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Повелете... Ве чекаме... Но, овојпат нема лесно да успеете. Малку ќе се помачите...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Велат дека кметот и жена си ја вооружил, па штом малку ќе се смрачело, почнувале со вртење околу куќата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Уште малку ќе бев вратен од Ќустендил назад со целата чета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И господ и ние по малку ќе му помагаме, ќе протутнат и тиа дури не не опласкаат нас, Па кога ќе и затвориме ние очите — татар колосан — шо сакат нека прават!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пере и Петре му ја изложија нему каква е положбата внатре, и Ѓорче ја удри главата в земи, a по малку продолжи: — Излез, другари?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Митко прво силно се изненади и за малку ќе ја испуштеше слушалката, а потоа кога малку се созема почна силно да вика, онака како што правеше мајка му.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Врабецот Џивџик за малку ќе паднеше во несвест.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Тешкиот златен прстен на раката на човекот со лузна блесна низ воздухот, ударот пукна, а девојката за малку ќе паднеше на подот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Шокиран речиси исто колку и неа, тој малку потстана од местото.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Но, сепак ги корнеше малите мигови на среќа, што малце ќе ја обојат сликата, нијансирана, со молкот на изгрејсонцето, збогувајќи се со пригушливите ноќи, чиј отсјај беше валканата месечина, која ѕирка зад густите облаци во мракот...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Само малку ќе ги помрднат устината и ќе се накапат на преднииите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само малку ќе се потпреш на рачката од мотиката и ќе ја кренеш стомната.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А таа радосна оти малку ќе здивне од копањето оди и ни носи. Таа носи, ние пиеме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А, да го изгориме со лута вода. Малку ќе попрестане. Ама после пак ќе се јават бодежите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Уу, татко, вели Левтерија, за малку ќе го запалеше ќилимот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
На прагот е, велам уште малку ќе истрча и ќе почне да плаче и да гуга.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што сакаш да направам, велам, и тоа малку ќе се успокои, ќе се уталожи од гласот мој.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Малку ќе им направам трошок и на моиве, но се надевам дека ќе испливаат.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А јас стојам до неа, пушам и внимателно си ја разгледувам ракавицата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Надењка е ни жива, ни мртва. Побледела, одвај дише... Ѝ помагам да стане. – За ништо на светов нема да се спуштам уште еднаш – вели таа, гледајќи ме со раширени очи, полни со страв и ужас. – За ништо на светов! За малку ќе умрев!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Вчера за малку ќе умрев. Ќе се отруев од прскачот за тавтабити. Многу се исплашив.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Упс, за малку ќе паднеше. Подзастануваш и догледуваш огромна провалија.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Горан знаеше по седум пати да им се јавува на девојки кои не сакаат ни под разно да излезат со него, да ги застанува колегите во факултетските ходници и да ги гњави со тоа како за малку ќе го положел испититот ама ете немал среќа, и згора на сето тоа, професорот го мразел и да се фали со тоа дека оди на журки кои се посетувани од битни велеградски фаци.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Ако погледам уште малку ќе ги видам и првите фиданки На таканаречената ботаничка глобализација Која најстрого пропишува краставиците да бидат прави И да не бидат подебели од осум сантиметри Ако сакаат да бидат пропуштени до трпезите на Европската унија Истата мака си ја имаат и доматите, празот и компирите На кои уште незасеани им се дава до знаење Дека во Европската унија сакаат само прави и мазни И кој им е виновен на кривите краставици
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
- Одлично! – вели чичкото. – Сега, Зоки, малку ќе те боцнеме со оваа игличка во некое од твоите прстиња.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Им кажува нешто но само тие да го слушнат а тие како да го разбрале легнуваат на грб и се грвалаат по правта.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Малку ќе се навали наназад, ги погледнува преку мевот, а потоа им го подметнува врвот од чевелот под слабините и со него внимателно ги чеша. Но не молчи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ѓувечот се погоди многу посладок одошто си го замислувавме.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„И, какво решение нудиш“. „Малечок ѓувеч. Само се плашам дека малку ќе налутува“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Уште малку ќе прејде и ќе ме напушти.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Малку ќе треба за да се нажалиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На најмалово и најневидливо островче, кога ќе се отвори некако магливиот кожурец и малку ќе заблеска на сонцето, заблескува и фасадата на прекрасната палата на волшебникот Желбоноско.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Не, малку ќе да е повисок од тебе. Спрема Ташко мој, ти си кускуле...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
КИРО: Не верувам во уверенија. Еднаш едно за малку ќе платев со глава.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Јас и Бреза со смеење паднавме врз креветот. Мајка ми се фрли врз нас и за малку ќе нè згмечеше од преголема среќа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
До нас беа странците што ни се предадода.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Под итно ја испратија во Скопје, за малку ќе умреше.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Легнав на ќебенцето. Но еден куршум за малку ќе ме погодеше.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Беа двајцата многу близу до замислената среќа што уште малку ќе настапи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Јас немав ништо против да бидам член на групата „среќни дебили” и тоа ми беше забавно, но имав против татко ми да ми припишува туѓи особини.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
За малку ќе станеше „од играчка-плачка” да не беше оваа негова искреност.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Еднаш на шега му соопштив дека уште малку ќе почнам да го гледам како да ми е брат со кој повремено се гушкаме.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Си доаѓа Билјана од училиште, јас ја гледам и очекувам да го чујам она нејзино: „Денес за малку ќе добиев петка, ама...“ но таа молчи. Да, да, молчи.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Оттогаш, кога Билјана се враќа од училиште, веќе не вели: „Денес за малку ќе добиев петка“.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Јас постојано сѐ исто прашувам, а Билјана секогаш исто ми одговара: - За малку ќе добиев петка, ама не добив.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- За малку ќе добиев петка, ама не добив, - одговара таа.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)