Дошло, ќе се трга. Малку од малку огнот позагасна“.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Претепаните останаа по дома да се ложат со коприви, кромид и сол, се облекуваа во пресни кожи; Мисирлијата и поп Димитрија ги лекуваа со сало и катран раните на рацете, и нозете, но жилите не можеа да ги врзат, та обајцата останаа сакати, првиот од рацете, попот од десната нога. Но главно главите ги спасија.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)