кога (прил.) - поминува (гл.)

Многупати ја мерел со чекори, секогаш кога поминувал. А често поминувал и само за тоа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Језекил имал многу такви денови, а неговото рамо било така сништено, што се чинело дека носи некаква невидлива неминовна копанка со малтер, под чијашто тежина се ведне, дури и кога поминувал по сокаците на селото, доаѓајќи си како туѓоземјанин, вратен од светот, со печалбата врзана в крпче, скинат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
МИ СЕ СЛУЧУВА, добри мои читатели, кога поминувам покрај некое училиште, да видам во кантите за отпадоци, а и покрај нив полно фрлени лепчиња! Убави, бели, свежи лепчиња!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Те познавам и тебе. Кога поминував по оваа пруга, секогаш гледав кон твојот прозорец.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)