кога (прил.) - војува (гл.)

Во „Историјата на тајните“, поданиците на Царството се пасивни марионети, и кога се чинат здрави, и кога војуваат, филозофираат или се шегуваат еден со друг.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Бугарскиот војник знае само за смеа и веселба и кога работи и кога војува.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)