Им се обесил јазикот, устата им е ко скинат чорап.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Снегот само си паѓа, ми застанува и на трепките, на веѓите, ко скинат лист ми трепери неговата светлина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ко скината кошула му се отворени градите и, голо, му се покажало срцето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)