ко (прил.) - пуштен (прид.)

Се качив на еден трамвај и шетам така, ко без глава, ко пуштено пашито.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
лежам јас ко пуштена одозгора, мислам од врвот на небото, белузликаво како немирните лисја на маслинките што ми светкаат од брегот, умот веќе ми е избеган кај детето во Чехословачка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)