- А мислиш дека самоубиството - викна завитканиот во преврски -за такви како нас е подостоинствено?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Луѓето во другите држави не се како нас, - зборуваше од кујната - Никој не е како нас.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Мажите не плачат како нас жените.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
А можеби и не се осетливи како нас.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Разбудена среде ноќта те барам тебе во дел од моето тело.... тебе, мирисот на убавина во твоите раце... не се раѓаат повеќе такви како нас... срцето ми кажува стихови за тебе...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Затоа и јас ... Колку заради обичај ...си бил некаков Ирод, цар со свилена брада ама со едно око, чунки и затоа сакал да види повеќе од другите, ваквите како нас, обичните, со две очи.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)