како (прил.) - се (гл.)

Како се роднини, пријатели? — Со еден збор Ристе праша за сите знајни и незнајни мажи, жени и деца од Витолишча.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И попот се тркалаше во дворот во правта.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Му врза Јандре оглавник на гуша на попот српски и го поведе од куќа во куќа; му тропаше на една тенеќија и удирајќи го со кундакот на маликерот, му заповедаше Ајде сега, Божано, кажи како се тркала стар дедо со стара баба.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Тие децата наши, Борка и Павле, мали ги оставивме, како се? - Живи голи на вас, - рече Љаке.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Неговата земја веќе десет години официјално беше Австралија, а македонски зборуваше само еднаш месечно, по телефон, кога во ниедно време меѓу денот и ноќта, заради разликата во времето, ќе се јавеше да ја праша мајка му како се.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Комшијата нѐ префрли до болницата и дури таму разбравме како се...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Побрзо да ни оздравиш. Што ќе правиме без тебе? Нели си ни водач...“ реков.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Ташко нека ме замени...“ рече Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Таа ја почувствува нашата возбуда и веднаш рече: – Бомба, бомба падна во нашата куќа! – Како се случи да куртулиме од бомбата!?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)