како (прил.) - знае (гл.)

Дигна ли рака на мене, само една шлаканица да ми удриш, знај оти таа декика си ода кај браќа ми, а ти т'чи си а главата со децата како знајш, — му рече Доста на Илка кога навистина еден ден по една голема Митрина тужба Илко ѝ подвикна и нарипа и тој да го последува брата си Стоја — да ја удри Доста.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Како знаеш да ја ликвидираш оваа работа до есен, да не мрзне и гладува аскерот и на зима.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бахтијар се поуспокои и го врати.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Некако се наруши архитектурата, секој прави како знае и умее... Но сепак е единствено и посебно.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
- Деца снајдувајте се, како знаете и умеете... и со среќа!
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
ДВАЕСЕТ И ДЕВЕТТА ПОЈАВА ТЕОДОС И СПИРО
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: (Се смее силно без глас, се превиткува од смев покрај колибата.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: Да ја извадиш како знаеш. Со крпа, со фрча, со јутија.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А, ти, Арсене, испрати ги како знаеш! (Крстејќи се.) Оф, господе, господе!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
— Како знаете која коска од кого е?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му се товари анџијата на дуовникот и го моли да го земе Силјана на аџилак, да отаде назад како знае нека си прави.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
За да се ослободат од мразот на раните, студени утра (боже, росата како знаела да каса), - долго правеа една глупава фискултура, сеедно цупкаа по земја, едно-две, лева-десна, горе-долу - на тој начин колку-толку затоплувајќи си ја душата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Од мене толку, па ти како знаеш.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Разбудете ја како знаете! – им пискаше мајката на гинеколозите.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
- Како знаеш! – му рече Ангеле. И толку.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Сите наши соседи, кој како знаеше, си купија козичка од селаните кои имаа по две-три кози, некои дури и стада.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)