каде (прил.) - сте (гл.)

„Каде сте проклети песни?“ „Една госпоѓа ги собра, зар не виде?“, Праша слепиот питач од Камениот мост.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
— Од каде сте? — Од Костурско, од Македонија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Од каде сте, ме прашува Контрашенко. — Од Македонија, му велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Каде сте, глупави песни?“, Стоев сред плоштадот и викав.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Се вратија дома. Уште од портата чичко Тале викна: - Каде сте? Цревата ми кркорат од глад! - Еве, - одговори старичката - ти ја носиме баба Наца.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
И ми доаѓа да викнам и да провикнам: Луѓе, луѓе, о луѓе!... Каде сте, бре, луѓе!!! Нема одѕив.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Каде сте сега, синковци мајчини? Излезете сега... Де писнете да ве видам. Ха...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)