исто (прил.) - и (сврз.)

На крајот се донесе паметното решение: да, се прибере Толе во мрежата на Организацијата и да се исползува, како неговата лична храброст, така исто и неговиот легендарен авторитет.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ете зошто прилепското раководство му даде задача на учителот Во с.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Скоро секој ден исто и исто, како удирање со две стапчиња на барабанче. Од утро до вечер.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Исто и добриот примаш - си го знае ли занаетот, игра ли мајсторски со гудалото по жиците од виолината, - никој не праша, дали му е кадрава косата, дали му се бели забите, и дали му е колосана кошулата, - кај него е главна музиката.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сѐ има исто и ништо нема исто.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Бавно вечераме и се пречкаме секогаш за исто и на ист начин - каде води сликарството на нашиот век.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Границите се манифестираат просторно, но исто и институционално, временски и телесно.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Со неколкумина разговарав. Исто и Стен“.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)