исто (прил.) - е (гл.)

И се заедно се сведува на едно: стрелање или убивање. Исто е.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Исто е и со стаорците. За тебе, тие се неподносливи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
1. Да пловиш или леташ Исто е, штом си вон од себе, Излезен од својата кожа, ум, Ако си небесен друм, Упатен кон Севишниот дух И ти дух си, невидлив, молчелив Делче од бескрајот од етерот Од ветерот кој те носи, носи, Тогаш што си? Небитие?
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Исто е и не е исто, вели по некое време тој. Ех, велам јас, толку години поминале.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Русија можеше тие поводи да ги исползува ако имаше намера да спроведе реформи и слично. Исто е и со Австрија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ама апсаанана исто е полна заради такви луѓе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Знаеш што? Ќе ти признаам нешто: посакував тогаш, а и подоцна, откако се вратија, да може веднаш да остарат, и да бидат зависни од мене, а јас да си заминувам и да ги оставам така како што тие мене ми прават, за да видат како ќе им биде тешко.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ете, гледаш? Истото е и со нив. Не биди неправедна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не, исто е. Истиот двор, истиот ходник, само е поинаков распоредот на собите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)