зошто (прил.) - постапи (гл.)

А зошто постапил паметно?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Кога слушнав што сторила ѝ реков: „Рајно, Рајно, зошто постапи така?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Лифтот застана, вратата се отвори. Мартин излезе. Подоцна се прашуваше зошто постапил така.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)