Нејзиното вито, запалено тело кое копнееше по неговите левантски здивови и страсти, и по медитеранските бранови и пени, со топлите ветрови што дуваат на пустините, базарите и топлото море на Блискиот Исток, со еден збор страста со кои Леон силно ја милуваше, ја преплавуваше и во која потоа и самиот длабоко се нурнуваше.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)